Ο τίτλος στο τεύχος Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου 1960 του “The International DeMolay Cordon” το έλεγε καλύτερα:
«Ο θάνατος του Dad Land είναι σοκ για όλους». Κανείς δεν το περίμενε. Η απουσία του άφησε μια τεράστια τρύπα σε έναν διεθνή αδελφικό οργανισμό όπου κάθε σημαντική ιδέα περνούσε από μέσα του για αποδοχή, τροποποίηση, απόρριψη ή υλοποίηση.
Ήταν 69 ετών, αλλά υγιής και εγκάρδιος, τον ενοχλούσε μόνο η προοδευτική αρθρίτιδα στα άκρα του που του δυσκόλευε πολύ να ταξιδέψει ή ακόμα και να περπατήσει τα λίγα τετράγωνα από το διαμέρισμά του μέχρι το γραφείο στο 201 East Armour Boulevard.
Στις 3 Νοεμβρίου ξύπνησε μετά τα μεσάνυχτα με μεγάλο πόνο και στις 2:30 π.μ. ένα ασθενοφόρο τον είχε παραδώσει στα επείγοντα στο St. Luke’s Hospital. Εισήχθη, έπασχε από πνευμονικό οίδημα, μια κατάσταση υγρού στους πνεύμονες που διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται πολύ πιο εύκολα σήμερα, αλλά πιθανότατα προκλήθηκε από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Η κατάστασή του βελτιώθηκε, αλλά στη συνέχεια επιδεινώθηκε, και στις 8 Νοεμβρίου στις 22:22, καθώς περνούσε στην Αιώνια Ανατολή, η γυναίκα και η αδερφή του φέρεται να τον άκουσαν να ψιθυρίζει:
«Είναι η αρχή».
